| عناوين مطالب وبلاگ |
- از رنگ می ترسن. از رنگ های جسورانه و پر رنگ و جلوه گر می ترسن. گفتن که پرده های اتاق سبز تیره س. ام
- -روز پیش تولد فلانی بود. براش همون روز هدیه گرفته بودم اما جور نشد که ببینیم همو. درسته نتوستم اولین
- کوه می کردم، مامانبزرگم میگفت: "باخ قیزیم ، اَل مرد اولار گوز نامرد"*. نمیدونم روحیه بود یا تلقین ام
- ان کارشناسی شروع شد. ده سال پیش . و تا همین چند ماه پیش ادامه داشت. تا اینکه یک دفعه خودش رو کشید کن
- دریچه ایست به سوی فضای نیلی و زنده ی دوست داشتن_ شب را در دیدگان تو بیارایم. بخواب هلیا، بس است. ر
- ت تر طی شود اگر فقط چند نفر مثل انسان رفتار می کردند...اگر حرف می زدند و سوء تفاهمشان را حل می کردند
- فرتی که نسبت به م.طاهری داشتم چیز زیادی نمانده. به خصوص که آفرین را هم به آنجا بردم و...طاهری بعد از
- ها نشسته ام. زیر هوایی که ابر تمامش را بغل کرده. تو را نمیبینم. هیچ کس اینجا آشنا نیست. احساس خفقان
- هر طور شده از خانه بیرون بروم. قرار است جمعه بامحسن به نمایشگاه کتاب بروم. شاید هم نروم. کاش به جای
- رهایش کن. وگرنه خیلی دیر می شود برای ساده ترین اتفاق ها. دلم می خواست بیشتر بگوید. اما حرفش را بعد ا
- تقام نیستم. وگرنه چنان حالش را می گرفتم که فکرش را هم نمی توانست بکند. حالا که تمام شد، می توانم بیش
- اشتم. نماز خواندم در نمازخانه ای که روزی روحم رادرآنجا رهاکردم و رفتم. حالا روی این نیمکت ها نشسته ا
- قدم به اینجا گذاشتم. نماز خواندم در نمازخانه ای که روزی روحم رادرآنجا رهاکردم و رفتم. حالا روی این
- آشامیدنی مورد نیاز وجود ندارد؛خطر بحران اب حس میشود. با توجه به این که این مسئله یک نگرانی جهانی اس
- ند ایرانی را تهدید میکند،این یک واقعیت تلخ ؛تکان دهنده وهشدار آمیز است .مسئولان وزارت نیرو می کوشند
- کاریشان نمیشود کردباید پیموده شوند، هر چه سنگهای میان جاده را بهانه کنی ،هرچه خستگی راه را با اقرا
- رف بخصوص خود را دارد ، هیچ کس غیر از خود او نمیتواند تشخیص دهد این سر رسید کی فرا میرسد ، این تار
- ف بخصوص خود را دارد ، هیچ کس غیر از خود او نمیتواند تشخیص دهد این سر رسید کی فرا میرسد ، این تاری
- ی برایم جالب به نظر میرسید و همیشه به اتفاق ها و ادم های اطرافم دقت میکردم که چه چیزی و چه کسی دوبا
- شه در راه بازگشت از مدرسه پیش از آن که تعطیلی شروع شود دلهره اولین روز بعد از تعطیلات را داشتم. مشق
- -روز پیش تولد فلانی بود. براش همون روز هدیه گرفته بودم اما جور نشد که ببینیم همو. درسته نتوستم اولین
- کوه می کردم، مامانبزرگم میگفت: "باخ قیزیم ، اَل مرد اولار گوز نامرد"*. نمیدونم روحیه بود یا تلقین ام
- ان کارشناسی شروع شد. ده سال پیش . و تا همین چند ماه پیش ادامه داشت. تا اینکه یک دفعه خودش رو کشید کن
- دریچه ایست به سوی فضای نیلی و زنده ی دوست داشتن_ شب را در دیدگان تو بیارایم. بخواب هلیا، بس است. ر
- ت تر طی شود اگر فقط چند نفر مثل انسان رفتار می کردند...اگر حرف می زدند و سوء تفاهمشان را حل می کردند
- فرتی که نسبت به م.طاهری داشتم چیز زیادی نمانده. به خصوص که آفرین را هم به آنجا بردم و...طاهری بعد از
- ها نشسته ام. زیر هوایی که ابر تمامش را بغل کرده. تو را نمیبینم. هیچ کس اینجا آشنا نیست. احساس خفقان
- هر طور شده از خانه بیرون بروم. قرار است جمعه بامحسن به نمایشگاه کتاب بروم. شاید هم نروم. کاش به جای
- رهایش کن. وگرنه خیلی دیر می شود برای ساده ترین اتفاق ها. دلم می خواست بیشتر بگوید. اما حرفش را بعد ا
- تقام نیستم. وگرنه چنان حالش را می گرفتم که فکرش را هم نمی توانست بکند. حالا که تمام شد، می توانم بیش
- اشتم. نماز خواندم در نمازخانه ای که روزی روحم رادرآنجا رهاکردم و رفتم. حالا روی این نیمکت ها نشسته ا
- قدم به اینجا گذاشتم. نماز خواندم در نمازخانه ای که روزی روحم رادرآنجا رهاکردم و رفتم. حالا روی این
- آشامیدنی مورد نیاز وجود ندارد؛خطر بحران اب حس میشود. با توجه به این که این مسئله یک نگرانی جهانی اس
- ند ایرانی را تهدید میکند،این یک واقعیت تلخ ؛تکان دهنده وهشدار آمیز است .مسئولان وزارت نیرو می کوشند
- کاریشان نمیشود کردباید پیموده شوند، هر چه سنگهای میان جاده را بهانه کنی ،هرچه خستگی راه را با اقرا
- رف بخصوص خود را دارد ، هیچ کس غیر از خود او نمیتواند تشخیص دهد این سر رسید کی فرا میرسد ، این تار
- ف بخصوص خود را دارد ، هیچ کس غیر از خود او نمیتواند تشخیص دهد این سر رسید کی فرا میرسد ، این تاری
- ی برایم جالب به نظر میرسید و همیشه به اتفاق ها و ادم های اطرافم دقت میکردم که چه چیزی و چه کسی دوبا
- شه در راه بازگشت از مدرسه پیش از آن که تعطیلی شروع شود دلهره اولین روز بعد از تعطیلات را داشتم. مشق